Het is alweer bijna februari 2024, en toch wil ik jou voor het komende jaar nog een wens meegeven. Omdat ik je waardeer en het beste met je voor heb. Toch is mijn wens voor jou geen doorsnee wens, en ik leg je uit hoe dat kan.
Misschien herken je het wel. Dat je voordat je iemand iets wenst je eerst kijkt wat je jezelf eigenlijk zou wensen. En wat is dat dan in jouw geval? Wat heb jij de komende tijd nodig om aan het einde van het jaar met volle tevredenheid terug te kunnen kijken?
Terug in de tijd
Als ik naar mezelf kijk dan moet een stuk terug in de tijd. Het is 1 april 2008, de kredietcrisis is stil gaande, banken draaien kranen dicht, huizen worden minder waard, wij raken met ons gezin in financieel zwaar weer. Ondanks het positivisme wat we bezitten, wordt het leven zwaarder.
Ik sta op om naar mijn werk te gaan het is dinsdagochtend, 07.30 uur. Wederom gaat de focus van die dag naar geld. Hoe moeten we verder? Hoe kom ik van die onrust af? Het werk wat ik moet doen verdwijnt naar de achtergrond.
Op kantoor aangekomen zitten de vragen nog steeds in mijn hoofd en mijn denken blokkeert.
Goedemorgen Hilma. Goedemorgen Henk. Collega’s begroeten elkaar en ik probeer zo goed mogelijk mijn focus te verleggen van geldstress naar werktaken.
Een nieuw paspoort
Dan gaat de telefoon, het is personeelszaken.
Hilma, ik ben de dossiers aan het nalopen, je paspoort is verlopen en ik heb graag alles up to date. Kun je me op korte termijn een kopie van een nieuw paspoort sturen?
Mijn hart verzakt. Ik google snel: Aanvragen paspoort 18 jaar en ouder: €83,87. Pasfoto’s: 6 officiële Nederlandse pasfoto’s €15,00 euro.
Ik laat niks van me horen.
Een paar weken later, uiteindelijk tot 3 keer toe, komt de vraag die ik negeer.
Zal ik het zeggen? Of niet. Zal ik zeggen dat de kosten van dit paspoort een weekbedrag aan levensonderhoud voor ons is? Of negeer ik haar weer.
Op gesprek bij de manager
En dan loopt mijn manager het kantoor binnen:
Hilmax! (zo noemde hij mij) zullen we een kop koffie drinken en een en ander even doorspreken?
Schoorvoetend loop ik het directiekantoor binnen en daar zit ik in de directiekamer, nog steeds met mijn gedachten op al die vragen rondom geld, die bij ons privé spelen. Mijn manager begint het gesprek. De kamer is warm, de koffie is lekker en hij is geïnteresseerd. Hij verteld over zijn weekendje weg en praatje pap, ik voel de spanning zakken.
En dan vraagt hij;
Hoe gaat het met je? Ik zie dat je de laatste tijd wat fouten maakt, dat is niks voor jou, vertel eens?
De emotie voel ik opkomen, toch merk ik dat het niet erg is en ik steek van wal.
Het ontstaan van mijn boek
Wat luchtte dit gesprek mij op!
Aan het einde van mijn relaas vroeg hij wat ik nodig had. Ik wist het wel; geduld. Ik was zo onrustig over het wel/niet toegelaten worden tot wetschuldsanering. Ik mocht van hem af en toe wat kopieën maken die nodig waren voor de bewindvoerder. Hij zorgde ervoor dat ik afleiding had om de periode te doorstaan.
Doordat ik open was over mijn situatie kon ik overdag mijn focus op werk houden. Ondertussen schreef ik thuis aan mijn boek, over wat geld met je doet. Hoe we van elkaar zouden kunnen leren door het taboe rondom geld te doorbreken.
Mijn eerste Hilmax-workshop
Af en toe hadden we er weer een gesprek over.
Ik zei: Als 1 op de 5 huishoudens stress over geld heeft, hoeveel mensen zijn dat dan in dit bedrijf? (Inmiddels zijn het 1 op de 3(!))
En zo ontstond mijn eerste Hilmax-workshop.
Inmiddels zijn we een aantal jaren verder en zit geld nog steeds in mijn hoofd. Nu als hoofdthema van de workshops. Want iedereen heeft wel eens stress over zijn geld. Dit varieert van stress over beleggingen tot onbeantwoorde vragen: Kan ik eerder stoppen met werken? Maar ook: Hoe kom je de maand door?
Zorg je er als organisatie voor dat je jouw mensen financieel vitaal houdt?
Alles begint bij het in gesprek gaan met elkaar.
Mijn wens voor jou
Hier kom ik wederom op uit, nadat ik al 10 varianten aan wensen voor jou op een rij heb gezet. Voor 2024 wens ik jou:
Een tevreden jaar.
